yumuşama
a. 1. Yumuşamak işi veya durumu: Yüzünde belli belirsiz bir yumuşama vardı. -Y. Z. Ortaç. 2. Dünyada soğuk savaş döneminden sonra stratejik silahların geliştirilmesiyle başlayan siyasal gerginliğin ortadan kaldırılması siyaseti, detant. 3. db. Ötümsüz ünsüzlerin ötümlü ünsüz veya sızıcı ünsüz oluşu: Ekmek-e > ekmeğe, kabak-a > kabağa, yurt-a > yurda, borç-a > borca, dip-e > dibe.
yumuşama Fr. Rammolissement
yumuşama Fr. adoucissement, lenition
Gergin ( sert ) abanıklarm gevşek ( yumuşak )olması: S'nin Z olması gibi.
yumuşama İng. sonorisation
(Derleme.. tonlulaşma, sadalılaşma, ötümlüleşme) Süreksiz ünsüzlerin sürekli ünsüz veya sızıcı ünsüz oluşu: (ekmek-e) > ekmeğe, (kabak-a) > kabağa, (yurt-a) > yurda, (borç-a) > borca, (dip-e) > dibe vb.
yumuşama İng. voicing, sonorisation
Son sesinde tonsuz ünsüz bulunduran sözlerin, ünlüyle başlayan bir ek aldıklarında tonlu duruma gelmeleri. Bu olay Türkçenin bu durumdaki her kelimesi için geçerli değildir. Ünsüzün niteliğini koruması veya tonlulaşarak yumuşaması kelimenin bünyesindeki ünlülerin özellikleriyle ilgili olmalıdır: dip / dibi, /dibin; uç / ucu / ucun / uca; ağaç / ağaca / ağacın; gömlek / gömleği / gömleğe; yurt / yurdu vb. krş. ip / ipi, iç /içi, göç / göçü, üst / üstü vb. || Tek heceli sözlerdeki yumuşama ve tonlulaşma, bu sözlerin vaktiyle birer aslî ünlü uzunluğu taşımalarından ileri gelmektedir. Aslî uzun ünlülerden sonra gelen p, t, ç, k, ünsüzleri, kendilerinden önce gelen bu uzun ünlülerin etkisi nedeniyle yumuşayıp tonlulaşmıştır. İki ve daha fazla heceli sözlerdeki ünsüz yumuşaması ise, Türkçenin iki ünlü arasında kalan ünsüzlerinin ses değişmesi kurallarına bağlıdır.
yumuşama İng. softening
Bir yapının, yumuşaklık özelliği kazanması.
yumuşama için benzer kelimeler
yumuşama, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'u', 'm', 'u', 'ş', 'a', 'm', 'a', şeklindedir.
yumuşama kelimesinin tersten yazılışı amaşumuy diziliminde gösterilir.