ayrım

a. 1. Ayırma işi, tefrik: Kuvvetler ayrımı. 2. Bir kimse veya nesnenin bir başkasıyla karıştırılmamasını sağlayan ayrılık, benzer şeyleri birbirinden ayıran özellik, başkalık, fark: “Bu arada silinen ayrımlar ve ayrımcıklar, bulanıklığı iyiden iyiye artırıyor.” -T. Uyar. 3. Alt bölüm. 4. man. Cinsleri ve türleri birbirinden ayıran ana karakter, fark. 5. Ayrılma noktası: Yol ayrımı. 6. sin. ve TV Bir veya daha çok sahne içinde geliştirilip olayın tamamlanmış bir parçasını veren film bölüğü.

Yol kavşağı, iki yolun ayrıldığı yer.

Kadınların başlarına süs olarak dizdikleri paralar.

1. bk. ayrıç. 2. Bölüm, bölük, parça.

(Aristoteles'te) 1. Bir şeyin kendi kendinden ya da bir başka şeyden herhangi bir ayrılıkla ayrı olması. (Ör. "Sokrates bir başkası olarak Platon'dan ayrılır, çocuk ve yetişkin olarak da kendi kendinden ayrılır.") 2. İki şeyin ayrılmaz ilineklerle birbirinden ayrı oluşu. 3. Aralarında türsel (spesifik) bir ayrılık olan iki şeyin birbirinden ayrı olması. (Ör. İnsanın attan türsel bir ayrımla -us sahibi olmakla- ayrılması.) Sayısal ayrım (differentia numerica): Bir türün bireylerini birbirinden ayıran belirtilerin toplamı (ör. yer, zaman). Türsel ayrım (differentia specifica): Türü oluşturan ayrım; bir türü bir üstündeki cinsten ayıran belirti.

fark.

E kümesinin AB altkümeleri verildiğinde (…) kümesi. Simgesi : AB,. A-B

Sinema 1. Bir ya da daha çok görünçlük içinde geliştirilip, olgunun tamamlanmış bir parçasını veren film bölümü. TV. 2. Televizyon oyunlarında buna karşılık olan bölüm.

bk. sıra 1.

hlk. Eyer örtüsü.

Olay, nesne ya da özellikleri birbirinden ayıran ve algılanabilen başkalık, bk. benzerlik.

Anlamdaşlar ve yakın anlamlılar arasında bulunan ince anlam ayrılığı.

ayrım için benzer kelimeler

ayrım, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'y', 'r', 'ı', 'm', şeklindedir.
ayrım kelimesinin tersten yazılışı mırya diziliminde gösterilir.