çıkış

a. 1. Çıkma işi: “Pencerelerden odaya giriş çıkış kolaydı.” -A. Kutlu. 2. Bir yerden çıkmak için kullanılan nokta: “Kaçmayı düşündüklerinde sokağın iki çıkışının da tutulduğunu gördüler.” -İ. O. Anar. 3. Yokuş. 4. Güreşte cazgırın alana çıkardığı pehlivanların izleyicilere doğru yürüyerek çalım yapmaya başlaması. 5. Mezuniyet, okul bitirme. 6. Çıkış belgesi. 7. mec. Beklenilmeyen bir sırada yapılan sert konuşma. 8. ask. Uçağın bir havaalanından başka bir havaalanına gitme süreci, sorti. 9. ask. Kuşatılmış bir bölgedeki birliklerin yaptığı saldırı. 10. sp. Verilen bir işaretle yarışa başlama, depar.

Ürün.

Fayda, kâr: Ali ağanın bankada kavas aylığı beş lira amma ayrıca bu kadar da çıkıntısı var.

Çıkış imi ile çıkış yerinden koşuya başlama. İki türü vardır: Kısa koşularda uygulanan alçak çıkış; uzun koşularda uygulanan yüksek çıkış.

(1) Bir çıkış süreci ile ilgili bir aygıt, süreç ya da oluğa ya da bir çıkış süreci ile ilgili veriler ya da durumlara değgin, örn. çıkış verisi, çıkış imi, çıkış ucu vb.

(II) Bir veri işlem dizgesince ya da onun herhangi bir birimince verinin dizgeden dışarıya gönderilmesi süreci.

Malların ya da kişilerin gümrük sınırından yurt dışına çıkışı, a. bk. mal çıkışı.

1. Oyun kişisinin inandırıcı bir zorunlukla sahneden çıkması. 2. Tiyatro salonundaki seyircinin çıkış yeri. 3. Sahne çıkış kapısı.

Sinema Bir sinemada izleyicilerin salondan ve yapıdan çıkmalarını sağlayan kapı, geçit ve dış kapılar; özellikle salon kapıları.

Bir oyun kişisinin sahneden inandırıcı bir zorunlukla çıkması, ayrılması.

Yarışa katılan çiftekercinin ya da bütün koşucuların, çıkış yargıcısının verdiği komutla çıkış çizgisinden yarışa başlamaları. Durmalı ya da atılımlı olabilir.

bk. verdi.

çıkış için benzer kelimeler

çıkış, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, ç harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'ç', 'ı', 'k', 'ı', 'ş', şeklindedir.
çıkış kelimesinin tersten yazılışı şıkıç diziliminde gösterilir.