deniz
a. 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu su kütlesi. 2. Bu su kütlesinin belirli bir parçası: Marmara Denizi. Karadeniz. 3. Aydaki düzlükler. 4. mec. Geniş alan: Tarife kalkma bizi / Ne şuyuz ne de buyuz / Adem denen denizi / Arayan birer suyuz -E. B. Koryürek. 5. mec. Çokluk, yoğunluk.
deniz
Deniz
deniz İng. sea
Yerkabuğunun çukur kesimlerini dolduran, bağlı olduğu anadenize göre daha az derin, karasal sahanlıkları daha yaygın ve karaların etkisine çokça açık tuzlu su alanları.
deniz İng. mare, pl. maria
Yeryuvarlağı üzerinde su ile kaplı bölgeler; Ay'daki düzlükler.
deniz İng. sea-row
Dekorda deniz görünümünü sağlayan taban.
deniz Osm. bahir
(coğrafya)
deniz İng. sea
Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı tuzlu su kütlesi.
Deniz Köken: T.
Cinsiyet: Kız 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2. Çok bol.Cinsiyet: Erkek 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2. Çok, bol.
Deniz
Şanlıurfa ili, Şehitnusretbey bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
deniz için benzer kelimeler
deniz, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'e', 'n', 'i', 'z', şeklindedir.
deniz kelimesinin tersten yazılışı zined diziliminde gösterilir.