dike

dike

Biraz, bir parça, azıcık.

dike

1. İtaatsiz, inatçı, dik kafalı. 2. Üstün, ileri, başta gelen (kimse).

dike

1. Sapanın toprağı iyi yaramadığı yer. 2. Sapanın çok derin battığı yer. 3. Sapan demirinin toprağa dikey oluşu: Saban çok dike, çiviyi arka deliğe al, soya olsun.

dike

Yokuş.

dike

Sarp, dik, yüksek yer.

dike (I), (tike)

Kuşbaşı büyüklüğündeki et parçası

dike (II)

Dikkatle, kulak kabartarak, dik dik

---

dike için benzer kelimeler

---

dike, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'i', 'k', 'e', şeklindedir.
dike kelimesinin tersten yazılışı ekid diziliminde gösterilir.