karaciğer
a. (kara'ciğer) anat. Karın boşluğunun sağında bulunan, öd salgılayan, şeker depolayan, iri, açık kahverengi organ: Biz burada hepimiz karaciğerimiz delinerek ölmeye mahkûmuz. -N. Hikmet.
karaciğer Fr. Foie
karaciğer İng. liver
1. Omurgalı hayvanlarda öd salgılayan ve glikojen depo eden bir organ. 2. Bazı omurgasız hayvanlarda bir sindirim bezi.
karaciğer Osm. kebed
(biyoloji)
karaciğer Osm. kebdî (şiryanı-)
(atardamarı) (biyoloji)
karaciğer Lat. jecur
Karı boşluğunun sağında ve ön tarafında yerleşmiş vücudun en büyük bezi. Ortalama atgillerde ve sığırda 5 kg., merkepte 2, 5 kg., köpekte 450 g. ağırlığındadır, hepar, yekur.
karaciğer İng. liver
1. Bazı omurgasız hayvanlarda bir sindirim bezi, 2. Omurgalı hayvanlarda öd salgılayan ve glikojen depo eden bir organ.
karaciğer
Yüğrük, idmanlı (at)
karaciğer için benzer kelimeler
karaciğer, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'r', 'a', 'c', 'i', 'ğ', 'e', 'r', şeklindedir.
karaciğer kelimesinin tersten yazılışı reğicarak diziliminde gösterilir.