ortaç
a. db. Sıfat-fiil.
ortaç
Tepe.
ortaç İng. participle
(I) Bilişimsel dilbilimde, eylemden çekim yoluyla türetilen sıfat ya da ad gibi kullanılan sözcük türü.
ortaç İng. centroid
(II) Bilgi erişimde, derlemdeki belgeleri kümelemede kullanılan ve kavramsal konumu bakımından kümenin ortası niteliği taşıyacağı hesaplandığı için tüm kümeyi göstermek üzere varsayılan bir belge vektörü.
ortaç Osm. feri fiil
Fiil kökünden yapılan ve fiil gibi zaman bildirerek nesne alabildiği için, fiil ve isimle ortak sayılan kelime: İstanbula akşamları kalkan tren gibi.
ortaç İng. participle
(Derleme., sıfat-fiil) Tümleç alabilen, ad ve sıfat gibi kullanılan eylemsi: Hiç tanıdığım (tanı-dığ-ım) kalmadı; tanıdık (tanı-dık) insan, susamış (susa-mış) çocuk, susayan (susa-y-an) işçi, adı batası (bat-ası) odam, akar (ak-ar) su, dinmez (din-mez) ağrı, akacak (ak-acak) kan vb.
ortaç İng. median
Bir değer dağılımında, değerlerin yarısının kendisinden büyük, yarısının daha küçük olduğu değer.
ortaç İng. midline
Bir yamukta koşut olmayan kıyıların orta noktalarını birleştiren doğru.
ortaç
Mirasçı, veliaht.
Ortaç Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht.
Ortaç
Diyarbakır ili, Kayacık bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Ortaç
Hakkâri ili, Yüksekova ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
ortaç için benzer kelimeler
ortaç, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'r', 't', 'a', 'ç', şeklindedir.
ortaç kelimesinin tersten yazılışı çatro diziliminde gösterilir.