ortak
a. 1. Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri, şerik, hissedar, partner: Bırakın ortağıma bir telefon edeyim. -H. Taner. 2. Kuma: Kendi üstüne bir ortağın getirilmesi Emeti'nin pek ziyade gücüne gitmişti. -E. E. Talu. 3. sf. Birden çok kimse veya nesneyi ilgilendiren, onlara özgü olan, onların katılmasıyla oluşan, müşterek: Edebiyata şiirle başlamak, büyük küçük bütün yazarlarda görülen ortak bir yöndür. -N. Cumalı.
ortak
1. Arkadaş. 2. Kardeş. 3. bk. ortakçı.
ortak
Tarlayı, ürünü tarla sahibiyle yarı yarıya pay etmek üzre ekip biçen çiftçi.
ortak İng. partner
ortak İng. common
ortak İng. partner, associate
Bir ortaklığa katılan kişi. '
ortak
şerîk, ~ iyelik: iştirâk hâlinde mülkiyyet.
ortak İng. partner, associate
Şirket sermayesine katılan kişi.
ortak İng. shareholder, stockholder
Bir ortaklığın pay belgiti iyesi olan kişi.
ortak
Yeniçeri ocağından emekli olan kimse.
ortak İng. sharer
Bir tiyatro topluluğunda sermayesi olan kişi ya da oyuncu. Bu terim ilk kez (İngiltere'de) Elizabeth dönemi oyuncularınca kullanılmıştır.
Ortak Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri.
Ortak Osm. Şerik
ortak için benzer kelimeler
ortak, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'r', 't', 'a', 'k', şeklindedir.
ortak kelimesinin tersten yazılışı katro diziliminde gösterilir.