savaş

savaş

a. 1. ask. Devletlerin diplomatik ilişkilerini keserek giriştikleri silahlı mücadele, harp, cenk: “Savaş yıllarıydı. Orta hâllilerin bile doğru dürüst yiyeceği yoktu.” -A. Kutlu. 2. Uğraşma, kavga, mücadele. 3. Hayvanların birbirleriyle yaptığı mücadele: Kartallarla leyleklerin savaşı. 4. Bir şeyi ortadan kaldırmak, yok etmek amacıyla girişilen mücadele: Veremle savaş.


savaş Fr. Lutte
savaş İng. war

Bir toplumun başka bir topluma, isteğini benimsetme amacıyla tüm olanakları ve güçleriyle yaptıkları düzenli saldırı.


savaş İng. War

İki ya da daha çok devletlerin, istediklerini kabul ettirmek ya da başkasının isteklerine boyun eğmemek amacıyla, birbiriyle diplomatik ilişkilerini keserek silâhlı güçlerle vuruşmaları.


savaş İng. war

Başka toplumları, kümeleri sömürmek için ya da onların sömürüsünden kurtulmak için insan toplumlarının, kümelerinin giriştikleri silâhlı kavga.


savaş

Kavga, muharebe, mücadele, harp, mukatele.


Savaş Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Silahlı çatışma. 2. Uğraşma, kavga, mücadele.


Savaş

Kastamonu ili, Pınarbaşı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Savaş

Konya ili, Akşehir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


savaş için benzer kelimeler


savaş, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, s harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 's', 'a', 'v', 'a', 'ş', şeklindedir.
savaş kelimesinin tersten yazılışı şavas diziliminde gösterilir.