tıkız

tıkız

sf. 1. Tıknaz: “İkisi de tıkız ve aynı boyda.” -H. Taner. 2. Çok sıkıştırılmaktan veya çok sıkı doldurulmaktan katılaşmış, sıkı: Bu yastık pek tıkız olmuş. 3. Yoğunluğu çok, katı: Tıkız hamur.


tıkız

1.Çok dolu, sıkı, sıkışık. 2.Dar. 3.Koyu, katı, sert. 4.Ekime elverişli olmayan, sert, katı (toprak için).


tıkız

Çelme : Hüseyin pehlivan Ali pehlivanın sol bacağına iki tıkız vurdu, düşürdü.


tıkız

Pekmez karıştırmaya yarayan uzun saplı tahta araç.


tıkız

Zengin.


tıkız

Kısa boylu, şişman.


tıkız

Çok: Erol yemeği tıkız yer.


tıkız

Katı, sert.


tıkız

Dar.


tıkız İng. briquet, briquette
tıkız Osm. briket

Tıkızlama işlemiyle elde edilmiş, sıkışık katı filiz kütle.


tıkız Osm. kesîf

(biyoloji)


tıkız için benzer kelimeler


tıkız, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'ı', 'k', 'ı', 'z', şeklindedir.
tıkız kelimesinin tersten yazılışı zıkıt diziliminde gösterilir.