tutu
a. tic. Bir borcun ödeneceğine teminat olarak ödenince geri alınmak şartıyla borçlunun alacaklıya verdiği değerli şey, rehin, ipotek.
tutu
Bir borcun ödeneceğine inanca olarak, ödediğinde geri alınmak üzere, borçlunun alacaklıya verdiği değerli şey, rehin.
tutu
1.Nişanlılara tarafların gönderdiği armağan : Kıymetli tutular geldi. 2.Çevre, mendil.
tutu
1.Belirti, im, iz : Şu mendili tutu olarak eve götür de sana bastonumu versinler. 2.Evliliği belirten nişan.
tutu
El ele tutuşarak oynanan bir halk oyunu, halay.
tutu
Teyze.
tutu
Değer: Paranın hiç tutusu kalmadı.
tutu
Güvey evinden gelin evine gönderilen ilk armağan.
tutu
İm, belirti.
tutu
rehin. ~ alan: mürtehin. ~ almak: rehin almak. ~ koyan: râhin (bk. tutulayan). ~ koymak: terhîn etmek.
tutu
bk. ipotek
tutu İng. pledge
Alınan borç para karşılığı alacaklıya verilen değerli nesnenin tutulu durumu.
tutu
bk. dutu
tutu (I)
bk. dutu (I).
tutu (II)
bk. dutarık.
Tutu Köken: T.
Cinsiyet: Erkek Rehin.
Tutu İng. Gage
tutu için benzer kelimeler
tutu, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'u', 't', 'u', şeklindedir.
tutu kelimesinin tersten yazılışı utut diziliminde gösterilir.