yanık

yanık, -ğı

a. 1. Yanmış yer, yanmış olan yerde kalan iz: Elimdeki yanık iyi oldu. Halıdaki yanığı ördürmeli. 2. sf. Yanmış olan: “Yanık soğan kokulu bir buhar odayı dolduruyordu.” -R. Enis. 3. sf. Rengi koyulaşmış: “Kocaman hasır şapkalarının altında sarı saçları uçan, yanık iki genç kız.” -S. F. Abasıyanık. 4. sf. Sıkıntı veya hastalıktan iyi gelişmemiş, kavruk: Yanık bir çocuk. 5. sf. Verimsiz, kıraç duruma gelmiş olan. 6. sf. mec. Bıkkın, üzüntülü, dertli. 7. sf. mec. Duygulu, dokunaklı, acılı, etkili: “Aşk söyletir en yanık türküleri / Ay buluta girdiği gecelerde” -C. S. Tarancı.


yanık Fr. Brûlure
yanık Fr. Aduste
yanık

Sevdalı.


yanık

1. Nişanlı yanların birbirine gönderdikleri armağan. 2. Köy düğününde, kız almaya giderken yolda verilen yemek, çörek.


yanık

Çok susamış.


yanık

Etkin, dokunaklı, yakıcı.


yanık

Kavruk, gelişmemiş.


yanık

Gövdede açılan yara izi.


yanık İng. burn

1. Kimyasal, elektrik, radyasyon gibi yakıcıların etkisiyle kuru veya nemli sıcak maddelerle temas sonucu oluşan doku zedelenmesi, kombüsyon. Kızarma, veziküllenme, doku zedelenmesi, kömürleşme biçiminde dört derecesi bulunur. 2. Yanık yeri.


Yanık Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Yanmış olan. 2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Âşık.


Yanık

Ankara ili, Kızılcahamam ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Yanık

Sakarya ili, Sapanca ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Yanık

Yozgat ili, Kadışehri ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


yanık için benzer kelimeler


yanık, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'a', 'n', 'ı', 'k', şeklindedir.
yanık kelimesinin tersten yazılışı kınay diziliminde gösterilir.