yön
a. 1. Belli bir noktaya göre olan yer, taraf. 2. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe: Binanın batı yönü. 3. Bir yere gitmek için izlenen yol, cihet, istikamet: Bolu yönüne. 4. mec. Tutulacak, izlenecek yol: Bu yönde yapılacak araştırmalardan tiyatro tarihimiz için daha başka ipuçlarının çıkması da kuvvetle muhtemeldir. -F. İz.
yön
Yüz, alnaç.
yön
Neden.
yön
İyi.
yön
Yüz, yan, alnaç.
yön
Taraf
yön İng. direction
yön İng. direction of the dancer's body
Dansçının gövdesinin yönü.
yön Osm. cihet
(fizik, matematik)
yön
1. Cihet, taraf, vecih, suret.
Yön Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Yüz, cephe, taraf. 2. Neden, sebep. 3. İyi.
yön için benzer kelimeler
yön, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'ö', 'n', şeklindedir.
yön kelimesinin tersten yazılışı nöy diziliminde gösterilir.