yön

yön

a. 1. Belli bir noktaya göre olan yer, taraf. 2. Bir şeyin belli bir noktaya baktığı yan, veçhe: Binanın batı yönü. 3. Bir yere gitmek için izlenen yol, cihet, istikamet: Bolu yönüne. 4. mec. Tutulacak, izlenecek yol: “Bu yönde yapılacak araştırmalardan tiyatro tarihimiz için daha başka ipuçlarının çıkması da kuvvetle muhtemeldir.” -F. İz.

yön

Yüz, alnaç.

yön

Neden.

yön

İyi.

yön

Yüz, yan, alnaç.

yön

Taraf

yön İng. direction
yön İng. direction of the dancer's body

Dansçının gövdesinin yönü.

yön Osm. cihet

(fizik, matematik)

yön

1. Cihet, taraf, vecih, suret.

Yön Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Yüz, cephe, taraf. 2. Neden, sebep. 3. İyi.

---

yön için benzer kelimeler

---

yön, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'ö', 'n', şeklindedir.
yön kelimesinin tersten yazılışı nöy diziliminde gösterilir.