yorumsama
(Yun. hermeneutike < hermeneuein = yorumlamak, tekhne = sanat) 1. Açıklama, yorumlama sanatı. 2. Bir metni anlamaya yönelen, metin yorumlamasını konu olarak alan öğreti. 3. Yorumlayıcı bilimler olarak tarihsel-tinsel bilimlerin yöntem öğretisi. 4. Günümüzde bir felsefe kavramı olarak: a. İnsanın tarihselliği içinde felsefe açısından kendini anlaması. (Anlama yöntemi. Dilthey) b. İnsanın, varoluşuna yönelerek felsefe yoluyla açıklanması ve yorumlanması yöntemi. (Ör. Heidegger'in varoluş felsefesinde.)
yorumsama Osm. tevil
Bir sözün, bir yazının, bir davranışın tepkilere uğraması karşısında türlü evirip çevirmelerle yapılan kaçamaklı yorum.
yorumsama, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'o', 'r', 'u', 'm', 's', 'a', 'm', 'a', şeklindedir.
yorumsama kelimesinin tersten yazılışı amasmuroy diziliminde gösterilir.