genelleme

a. 1. Genellemek işi. 2. man. Zihnin genel düşünceler yapması işlemi veya özelden genele geçiş, tamim: “Genellemelere yatkın yapınız ancak bildiğinizi bir daha tanımanıza izin veriyor.” -T. Uyar. 3. top. b. Bir işlemin sonucu olan genel kavram, yargı, bilim yasası veya kuram.

1. Zihnin birtakım gözlem ya da örneklere dayanarak genel düşüncelere ulaşması ya da özelden genele geçişi. 2. Organizmanın bir uyaran karşısında genel bir tepki göstermesi.

İşçi ya da işveren örgütlerinin kendi uğraşıları alanında kişiliklerine sağladığı hakların o kuruluşa bağlı olmayanlar için de uygulanılmasını onaylayarak olumlu karşılamaları.

Belirli bir küme ya da sınıfın sınırlı bir parçasından edinilen yaşantılara dayanarak tümü üzerinde ileri sürülen yargı.

1. Mantıksal bir işlemle özelden genele, daha az genel olan bilgiden daha genel olan bilgiye geçiş; 2. Bu işlemin sonucu olan genel kavram, yargı, bilim yasası ve kuramı.

Bir bulgu, bir ilişki ya da bir sonuca, benzer durum ve koşullar için geçerli sayılacağı bir yaygınlık kazandırma.

genelleme için benzer kelimeler

genelleme, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'e', 'n', 'e', 'l', 'l', 'e', 'm', 'e', şeklindedir.
genelleme kelimesinin tersten yazılışı emelleneg diziliminde gösterilir.