kategori
a. 1. Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tamamı, grup, ulam: Üçüncü kategoride, vatandaşlık bilinci aşılamaya çalışan yazılar toplanıyordu. -E. Şafak. 2. fel. ve man. Ulam.
kategori
bk. ulam
kategori İng. category
(Yun. kategoria = öznitelik; yüklem; bir nesneye yüklenen nitelik) 1. (Aristoteles'te) Varolan üzerindeki deyiş biçimleri. // Kategoriler öğretisinin kurucusu olan Aristoteles 10 kategori ayırır: Bir önermede konu üzerinde ancak bu 10 kategoriye göre bir şey söylenebilir: töz, nicelik, nitelik, görelik (bağıntı), yer, zaman, durum, iyelik, etki, edilgi. 2. (Kant'ta) Her deneyin önsel koşulu olan salt anlık kavramları. // Anlığın, duyarlıkla alınan duyu gereçlerini bağlayıp birleştiren 12 kategorisi vardır: a. nicelik: birlik, çokluk, bütünlük; b. nitelik: gerçeklik, hiçlik, sınırlama; c. bağıntı: töz-ilinek, neden-etki, topluluk (karşılıklı etki); d. modalité: olanak-olanaksızlık, var olma-var olmama, zorunluluk-rastlantı. Aristoteles'te kategoriller hem varlığın hem düşüncenin özellikleri olduğu halde, Kant'ta yalnız düşüncenin özellikleridir.
kategori İng. category
(...)
kategori için benzer kelimeler
kategori, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 't', 'e', 'g', 'o', 'r', 'i', şeklindedir.
kategori kelimesinin tersten yazılışı irogetak diziliminde gösterilir.