katma

katma

a. 1. Katmak işi, ilhak. 2. sf. Katılmış, eklenmiş, ulanmış, munzam. 3. hlk. Kıldan veya yünden yapılmış ip.


katma

Kıldan, yünden yapılmış ip, sicim.


katma

1. Dağlardaki taş oyukları, kuytu yerler. 2. Yumuşak kaya tabakaları arasından kıvrıla kıvrıla uzanan yol.


katma

Biçilmiş ekin, arpa bağlamı (yirmi bağlam bir araba eder).


katma

Yarmaya yoğurt katılarak soğuk yenen yemek.


katma Fr. adjoint

Yüklemlik fiillerin yüklemine denir. "Birini başkan seçmek" sözündeki "başkan" sıfatı "biri" nesnesinin katması sayılır.


katma

mülhak.


katma İng. annexation, incorporation

Bir kent yönetiminin, sınırları dışındaki bir yerleşim yerini, yetkili kurul ve örgenlerin vargısıyla, kendi sınırlarının içine alması.


katma, katılma Osm. zam, inzimâm

(kimya)


katma İng. addition

İki veya daha fazla çeşitte yem maddesini bir araya getirme veya karıştırma işlemi.


katma için benzer kelimeler


katma, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 't', 'm', 'a', şeklindedir.
katma kelimesinin tersten yazılışı amtak diziliminde gösterilir.