kaza
a. (kaza:) 1. Can veya mal kaybına, zararına neden olan kötü olay: Tren kazası. 2. İlçe, kaymakamlık: Muharebe, bütün yollarda, kazalarda, her yerde âdeta neşe veren bir tesir hasıl etmişti. -H. S. Tanrıöver. 3. din b. Vaktinde kılınmayan namazı veya tutulmayan orucu sonradan yerine getirme. 4. huk. esk. Yargı. 5. esk. Kadılık görevi.
kaza
1.bk. kazağı (I)-2. 2. Tahta kaşıkların içini kazıyıp biçim vermeye yarayan araç.
kaza
Makara.
kaza
Bakırcıların kapları kalaylamak için kullandıkları bir demir araç.
kaza
Kullanılarak aşınmış, küçülmüş süpürge
kaza
Kazâ, ilçe
kaza
Bıçak saplarını düzeltmek için kullanılan bıçakçı aracı. (-Bursa) 2. Tahta kazıma ve düzeltme aracı. (-Maraş)
kazâ
Kaza
kazâ
1) yargı. 2) beklenmedik olay.
kaza için benzer kelimeler
kaza, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'z', 'a', şeklindedir.
kaza kelimesinin tersten yazılışı azak diziliminde gösterilir.