takı

a. 1. Çoğunlukla evlenen veya nişanlanan birine armağan olarak verilen küpe, bilezik, yüzük, zincir gibi şeylerin tümü. 2. Kadınların ziynet eşyası, asım takım: “Abuk sabukluktan bir çizgi yaratan giysileri, ilginç takılarıyla çağdaş bir efsaneydi.” -M. Mungan. 3. db. Adın başka bir kelime ile ilgi kurmak üzere aldığı durum eki: Türkçede -i, -e, -de, -den, -in ekleri birer takıdır. 4. db. Cümleler ile kelimeler arasında ilişki kurmaya yarayan kelimeler: Türkçede ile, göre birer takıdır.

1.Geline verilen armağan 2.Güveye verilen armağan. 3.Düğüne gelenlerin getirdikleri armağan. 4.bk. takıntı (II).

Kadınların takındıkları değerli süs eşyası, mücevher.

Düğünde geline ve güveye takılan armağan.

1. Altın, mücevher cinsi kıymetli taşınabilir süs eşyası. 2. Düğüne gelenlerin getirdikleri armağan

Bir kelimenin gövde kısmına takılıp onun çekim bakımından ( isimlerde cins, sayı, hal; fiillerde çatı, zaman, kişi ) durumunu göstermeğe yarayan öğe. İsim. hallerini gösterenlere HAL TAKISI ( D. Casuelle ), fiillerin kişisini ve kişi sayısını gösterenlere de KİŞİ TAKISI ( D. personnelle ) denir. Hint - Avrupa dillerinde şimdiki ve gelecek zaman takılarına BİRİNCİL TAKI ( D. primaire ), geçmiş zamanınkilere ise İKİNCİL TAKI ( D. secondaire ) adı verilir.

(Derleme.. hal ekleri, isim halleri ekleri) Adın, başka bir sözcükle ilgi kurmak üzere aldığı ek. Türkçede -i, -e, -de, -den, -in ekleri takıdır: Eve (ev-e) , evde (ev-de) , evden (ev-den) , evi (ev-i) , evin (ev-in) vb. (bk. ad durumu eki).

Benzerlerinden ayırt etmek ya da işlevsel bir nitelik taşımasını sağlamak amacıyla bir simgenin ya da bir imcenin sağ altına, sol altına, sağ üstüne ya da sol üstüne konan simge ya da imce.

bk. apandis

takı için benzer kelimeler

takı, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'k', 'ı', şeklindedir.
takı kelimesinin tersten yazılışı ıkat diziliminde gösterilir.