taşlama

taşlama

a. 1. Taşlamak işi. 2. Sert madenleri aşındırıcı bir taşla parlatma ve yerine uymasını sağlama. 3. ed. Alaylı halk şiiri. 4. Kapalı bir biçimde, dolaylı olarak söz söyleme, tariz: “Siyasal taşlama zaman zaman orta oyununun da bir özelliği olmuştur.” -M. And. 5. mec. Hakaret: “Paris'teki kahvelerden birine gidecek olan bir Türk orada alaylı taşlamalar, kaba davranışlarla karşılanır.” -S. Birsel.


taşlama

1.At sıçrayarak yürüme. 2.Hayvan ayaklarını kaldırarak yürüme. 3.At kıç atıp üstündekini fırlatma.


taşlama

Değirmen taşları diş diş olma.


taşlama İng. satire

Taşlamaya, yergiye yönelen ve insanlarla çevrelerinin kusurlu yönlerini ele alan kısa güldürü.


taşlama İng. grinding

Aşındıraçlı yüzeylere sürterek, metal yüzeyleri, mekanik olarak temizleme işlemi.

Halk edebiyatı terimi) Yergi, hicviye.


taşlama Osm. hiciv şiiri, hicviye

Bir kişiyi, bir yeri, bir şeyi vb. -kusurlu yanlarını- acr, alaycı bir dille yeren halk koşuk türü.


taşlama için benzer kelimeler


taşlama, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'a', 'ş', 'l', 'a', 'm', 'a', şeklindedir.
taşlama kelimesinin tersten yazılışı amalşat diziliminde gösterilir.