var

var

sf. 1. Mevcut, evrende veya düşüncede yer alan, yok karşıtı. 2. a. db. Sahiplik bildiren olumlu ad cümleleri kuran bir söz: “Rahatsız etmek istemem hem de işim var.” -H. E. Adıvar. 3. a. Elde bulunan her şey: “Elimizden alınan şeyler bütün varımız ve bütün varlığımızdır.” -R. E. Ünaydın.

var

Varlıklı: Var evi kerem evi yok evi verem evi.

var

Çekil, yıkıl, savul: Var, git gözümün önünden!

var

Kale.

var

< ET bar: var || vaar

var

Mevcut, var// var mal: mal mülk// var yoh: bütün mülk

var (I)

1. Varlığı, mevcudiyeti. 2. Hepsi, olancası, mevcudu. 3. Olanca, hep. 4. Servet, mal, varlık.

var (II)

1. Haydi, durma. (Olumlu fiillerle birlikte gelince teşvik pekitmesi oluyor.) 2. Sakın! (Olumsuz fiillerle birlikte gelince sakındırma pekitmesi oluyor.)

---

var için benzer kelimeler

---

var, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, v harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'v', 'a', 'r', şeklindedir.
var kelimesinin tersten yazılışı rav diziliminde gösterilir.