yakıt

a. 1. Doğal gaz, mazot gibi ısı sağlamak amacıyla yakılan madde: Yakıt bittiği için kaloriferler yanmıyor. 2. Enerji ve ısı ortaya çıkaran yanıcı madde.

Isı elde etmekte kullanılan madde.

Hava ya da oksijenle yanma sonucu ısı erkesi veren özdek.

1. Yandığı zaman ısı veren özdek. 2. Nötronların zincir tepkimesi kaynağı olan ışınetkin özdek.

Pratik ve ekonomik açıdan kullanıma uygun, yanarak veya parçalanarak bol ısı veren kömür, petrol ve doğal gaz “fosil yakıt”, zenginleştirilmiş uranyum “nükleer yakıt” odun ise “doğal yakıt” gibi adları alan doğal ham madde.

Isıtmak amacıyla yakılabilen özdek.

bk. yakacak.

Isıl erke sağlamak için yakılarak kullanılan nesne.

bk. akaryakıt.

1. genel uygulayım: Hava, oksijen ya da oksijenli gaz karışımıyla ısı açığa çıkararak yanabilen özdek 2. mekanik: Bir patlamalı ya da yanmalı motoru beslemek için kullanılan özdek.

yakıt için benzer kelimeler

yakıt, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'a', 'k', 'ı', 't', şeklindedir.
yakıt kelimesinin tersten yazılışı tıkay diziliminde gösterilir.