yansız
sf. 1. Birinden yana olmayan veya bir düşünceye, bir isteğe katılmayan, onu desteklemeyen, yan tutmayan, tarafsız, bitaraf, nötr: Dünya tarihinde, çağının sorunları karşısında büsbütün yansız ve edilgin kalmış bir tek büyük yazar göstermek kuşkusuz güç olacaktır. -N. Hikmet. 2. kim. Turnusol gibi bir ayıraç karşısında, asit ve alkali tepkisi göstermeyen, nötr.
yansız İng. neuter
Bazı dillerde ne dişi ne de erkek cinsten sayılmayan sözcük: Almancada: das Haus (ev) , dos Fenster (pencere) , das Kind (çocuk) vb.
yansız İng. unbiased
yansız İng. neutral
1. Arı durumda ya da çözeltisinde asit ya da baz özelliği göstermeyen ve pH değeri 7 olan (özdek). 2. Üzerindeki artı ya da eksi elektrik yükleri denkleşmiş olan (özdek).
yansız İng. neutral
Herhangi bir konuda anlaşamayan iki karşıt düşünürler arasında hiç bir yana katılmayarak yönsüz kalma.
yansız İng. neutral
Kimya bakımından belli bir yönde olmayan.
yansız Osm. mûtedil
(kimya)
yansız İng. neutral
1. kimya, fizik: (+) ya da (-) yönde olmayan. 2. Kimi ayıraçlar konusunda tepkimeye girmeyen, ne baz ne de oksit olan. 2. elektrik: Elektriksel ya da manyetik hiçbir özelliği olmayan nesne, özdek vb.
yansız için benzer kelimeler
yansız, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'a', 'n', 's', 'ı', 'z', şeklindedir.
yansız kelimesinin tersten yazılışı zısnay diziliminde gösterilir.