yansız

sf. 1. Birinden yana olmayan veya bir düşünceye, bir isteğe katılmayan, onu desteklemeyen, yan tutmayan, tarafsız, bitaraf, nötr: “Dünya tarihinde, çağının sorunları karşısında büsbütün yansız ve edilgin kalmış bir tek büyük yazar göstermek kuşkusuz güç olacaktır.” -N. Hikmet. 2. kim. Turnusol gibi bir ayıraç karşısında, asit ve alkali tepkisi göstermeyen, nötr.

Bazı dillerde ne dişi ne de erkek cinsten sayılmayan sözcük: Almancada: das Haus (ev) , dos Fenster (pencere) , das Kind (çocuk) vb.

1. Arı durumda ya da çözeltisinde asit ya da baz özelliği göstermeyen ve pH değeri 7 olan (özdek). 2. Üzerindeki artı ya da eksi elektrik yükleri denkleşmiş olan (özdek).

Herhangi bir konuda anlaşamayan iki karşıt düşünürler arasında hiç bir yana katılmayarak yönsüz kalma.

Kimya bakımından belli bir yönde olmayan.

(kimya)

1. kimya, fizik: (+) ya da (-) yönde olmayan. 2. Kimi ayıraçlar konusunda tepkimeye girmeyen, ne baz ne de oksit olan. 2. elektrik: Elektriksel ya da manyetik hiçbir özelliği olmayan nesne, özdek vb.

yansız için benzer kelimeler

yansız, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'a', 'n', 's', 'ı', 'z', şeklindedir.
yansız kelimesinin tersten yazılışı zısnay diziliminde gösterilir.