diş
a. 1. Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri. 2. Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri: Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı. -S. F. Abasıyanık. 3. Sarımsak dilimi, karanfil vb.nde dişe benzetilen tane: Bir diş sarımsak, iki diş karanfil. 4. Bazı dantel ve işlemelerin kenarlarındaki yuvarlak sivri bölüm. 5. hay. b. Omurgalı hayvanların çenelerinde veya ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağızlarında bulunan kemiksi sert parçalar.
diş Fr. Dent
diş
Rüya, düş.
diş
Tahıl yıkanırken su üstünde kalan içi boş taneler.
diş
Dantel, yün işi örmeye yarayan şiş.
diş
1. Dağlardaki girintili çıkıntılı, sivri yerler. 2. Kaya, kayalık. 3. Duvardaki sivri ve çıkıntılı yer.
diş
Kağnının okuna takılan ve mazının dönmesini sağlayan kazıklardan herbiri.
diş
< ET taş: dış
diş
Dış, hariç
diş Osm. diş
1. Testerelerde kesmeyi sağlayan çıkıntı. 2. Dişli birleştirmelerin temel elemanı.
diş İng. tooth
Omurgalı hayvanların çenelerinde ya da ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ya da ağız duvarında taşıdıkları sert yapılar.
diş İng. dent
Kar aşındırması altındaki genç dağlarda, yandan bakıldığında testere dişi gibi görünen tepe uçlarından her biri.
diş Osm. sin
(biyoloji, zooloji)
diş İng. tooth, sprocket tooth
Sinema Dişli makaralardaki çıkıntılardan her biri.
diş İng. dens
anat. Çene kemiklerinde yerleşmiş, alınan gıdaların parçalanmasını ve öğütülmesini sağlayan sert yapılar, dens.
I) 1. Düven'in altındaki taş çıkıntılar. (Yurtbeyi *Çankaya -Ankara) 2. Kağnılarda, mazının yastıktan çıkmamasını sağlayan ağaç parçası. (-Amasya; İspir -Erzurum.) 3. Tırmıkta kuru otları toplayan bölüm. (Dardere, Kandilli *Bozüyük -Bilecik)II) Vida ve somunların üzerindeki set. (*Senirkent -Isparta)diş İng. tooth
Omurgalı hayvanların çenelerinde ya da ilkel yapılı omurgalıların gırtlak ve ağız duvarlarında taşıdıkları kemiksi sert parçalar.
diş için benzer kelimeler
diş, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'i', 'ş', şeklindedir.
diş kelimesinin tersten yazılışı şid diziliminde gösterilir.