genel Türkçe

Türk dilinin belirli bir dönemini veya belirli bir lehçesini değil, coğrafî sınırlar içindeki bütün kollarını içine alan, dil yapısı bakımından ortak özellik ve ölçünlere (standartlara) sahip olan tamamı. Türkçenin Yakut ve Çuvaş lehçeleri dışında kalan bütünü. Lehçelerdeki bazı özellikler bu ölçünlerin dışında kaldığı için genel Türkçeyi temsil edemez. Örnek olarak genel Türkçedeki y’nin Yak. s (yol>sul), Çuv. ´s (yılan>´selen) olması; genel Türkçede ön sesteki s-’lerin Başkurtçada h-’ye dönüşmesi (siz>hed) gibi.

Azerbaycan Türkçesi: türk dili; Türkmen Türkçesi: türki dil; Gagauz Türkçesi: türk dilleri ~ *geneltürkçä; Özbek Türkçesi: turkiy til; Uygur Türkçesi: umumiy Türkça; Tat: ğomum törki tele ~ törki tel; Başkurt Türkçesi: döyöm törki tele; Kmk: umumi türk til; Krç.-Malk.: türk til; Nogay Türkçesi: türk tîlî; Kazak Türkçesi: türik tili ~ türki tili ~ türki tilderi; Kırgız Türkçesi: calpı türk tili ~ ortoktürk tili; Alt:: türk til; Hakas Türkçesi: türk tîlî; Tuva Türkçesi: türk tıl; Şor Türkçesi: türk tili; Rusça: tyurkskiy yazık

genel Türkçe için benzer kelimeler

genel Türkçe, 12 karakter ile yazılır. Ayrıca, g harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'g', 'e', 'n', 'e', 'l', ' ', 'T', 'ü', 'r', 'k', 'ç', 'e', şeklindedir.
genel Türkçe kelimesinin tersten yazılışı eçkrüT leneg diziliminde gösterilir.