yay
a. 1. Ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş, eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Farklı amaçlarla çeşitli biçimlerde yapılan esnek parça: Araba yayı. Kilidin yayı. Kanepenin yayı. 3. Zemberek. 4. Hallacın pamuk veya yünü atmak için tokmak yardımıyla kullandığı araç: Karınları hallaç yayından kopup fırlamış gibi beyaz. -R. H. Karay. 5. mat. Bir çember üzerindeki iki nokta ile bu nokta arasındaki çember parçası. 6. mat. Bir eğriden alınan parça. 7. müz. Keman, viyolonsel vb. çalgılarda sürterek titreşim yoluyla ses çıkarmaya yarayan parça.
yay Fr. Arc
yay Fr. Arcade
yay
1. Yaz. 2. Yaz mevsiminin, 20 Mayıs ile 15 Haziran arasındaki bölümü.
yay
Ay.
yay
Pamuk atmada kullanılan, yay biçiminde bir araç.
yay
Kemençede, tellerin bağlandığı tahta.
yay
Yaz mevsimi
yay İng. arc
yay İng. arc
Çember, elips, parabol gibi ağrilerin bir parçası.
yay İng. arc
1. Bir ilingesel uzayda, gerçek eksenin bir kapalı aralığına ilingesel eşyapılı olan altküme. 2. Bu eşyapılılığı kuran işlev. 3. Türetilebilen ve türevi sürekli olmasına karşın sıfıra eşit olmayan f ( )işlevi.
yay Osm. kavis
(biyoloji, matematik)
yay İng. spring
Esnek metal parça.
yay İng. Feather
Yumrukoyuncularının bilek, pazı, sırt va omuz kasların kuvvetlendirmek için kullandıkları değişik büyüklükte ve çapta, uçları kulplu yay.
yay
Hallaçtaki ağaç kısım. (*Yalvaç -Isparta; *Bor -Niğde; Yukarıbozkuyu -Adana)
yay
Yaz, sıcak mevsim.
Yay
öz. a. gök b. Zodyak üzerinde Akrep ile Oğlak arasında bulunan takımyıldızın adı.
Yay Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Ok atmaya yarayan, iki ucunun arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç veya metal çubuk. 2. Yaz, sıcak mevsim.
Yay
17. Yay" ,çemberin herhangi bir parçasıdır.
Yay
bk. Çap.
Yay İng. Sagittarium, Sgr (Sagittarii)
Bir takım yıldızın ve bir burcun adı; Yay burcu, Yay takımyıldızı.
yay için benzer kelimeler
yay, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, y harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'a', 'y', şeklindedir.
yay kelimesinin tersten yazılışı yay diziliminde gösterilir.