yerleşik
sf. 1. Belli bir yere yerleşmiş: Onlar yerleşik toplumlar, herkesin yeri belli, öyle vırt zırt oradan oraya geçilemez. -A. İlhan. 2. Bir yerin yerlisi olmuş, mütemekkin. 3. mec. Bir yerde varlığını sürekli olarak sürdürecek olan: Türkler Anadolu'ya gelmeden önce de muhtelif ülkelerde yerleşik medeniyete geçmişler, büyük şehirler kurmuşlardır. -M. Kaplan.
yerleşik Fr. invétéré, ée
yerleşik İng. built-in
yerleşik İng. intrinsic
yerleşik İng. on-board
yerleşik İng. resident
yerleşik İng. sedentary
Belli bir yerde sürekli oturarak tarım ve hayvancılıkla uğraşan insanların yarattığı kırsal bir yaşam biçimi.
yerleşik
bk. yersenik.
yerleşik için benzer kelimeler
yerleşik, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'e', 'r', 'l', 'e', 'ş', 'i', 'k', şeklindedir.
yerleşik kelimesinin tersten yazılışı kişelrey diziliminde gösterilir.